De wereld veranderen
De speelruimte van een eenvoudige onafhankelijke danser
Jeany Dancer
4/14/20232 min read
Gaat het er echt om, dan zijn veel dansers toch ijdel: je investeert heel veel in lessen, wilt aan iedereen laten zien wat jij kunt, dat jij voortdurend bijleert, dat jij bij het feest was waar je kennelijk had moeten zijn. Een organisator met een beetje status zorgt voor een fotograaf die op een feest vaak honderden foto's maakt. Turft niet iedereen achteraf hoe vaak je leuk op de foto staat? Ook wie er niet was bekijkt de foto's (misschien wel jaloers). "Je vertelde dat je er vrijdagavond was? Ik zag je donderdagavond nog. Op foto's zag ik dat jij er zaterdagmiddag bij was? En ik hoorde dat je er zondagmiddag was?". Gelukkig kun je soms gratis dansen, in een park of zo. Vaak is het wel "inviteds only", dus je moet mensen kennen die mensen kennen.
In een chatgroep met vijfhonderd enthousiaste Kizomba dansers wordt steen en been geklaagd. Tickets voor leuke feesten, waar iedereen naar toe wil, zijn al lang tevoren uitverkocht. Er is een hevige onderlinge handel in tickets, waar organisatoren soms schandalig van profiteren door veel geld te vragen voor "name change"; bij de voorverkoop moet je opgeven welke naam er op je ticket moet staan, en soms moet je bij de deur zelfs je paspoort laten zien om te bewijzen dat jij je ticket zelf hebt gekocht. Helemaal tegen het zere been is dat mannen nog wel tickets kunnen krijgen, tot aan het laatste moment. Soms kun je als vrouw nog wel naar binnen door aan de deur de hoofdprijs te betalen; met wat pech staat er echter iemand aan de deur die botweg zegt dat je de volgende keer welkom bent - mits je dan snel genoeg een kaartje hebt gekocht.
Binnen de wereld van Kizomba worden toegangskaartjes voor feesten vaak in fasen verkocht. Zodra het feest is gepland kun je tegen een soms extreem lage prijs Early Bird tickets krijgen; er is dan maar een handvol van die tickets beschikbaar. Daarna zijn er in de voorverkoop een, twee of drie fasen waarin de tickets steeds duurder worden. Wie pas op de dag zelf beslist te gaan krijgt als waarschuwing mee "door is more". Enkele goede dansers proberen wel om zichzelf gratis naar binnen te praten, wat vaak meer ruzie dan succes oplevert.
Mijn eigen beleid is geworden om Early Bird tickets te kopen - of niet. Je moet er lang tevoren voor weten wie wanneer een feest organiseert waar je naar toe wilt. Vaste gasten krijgen al vroeg een berichtje. Mijn tickets koop ik soms al een jaar tevoren. Voor organisatoren zijn Early Bird kopers aantrekkelijk: ze geven al vroeg zekerheid dat er interesse in het feest is, er staat alvast wat geld op de bank om voorbereidingen te betalen, en deze grootste fans blijven met hun vrienden praten over dat feest waar je kennelijk moet zijn.